Tytuł posta jest zarazem tytułem filmu, w którym dzisiejszego wieczoru utonęłam. Opowieść o tak bliskim mi spektrum, dorosłości i miłości. Pewnie wieczór upłynie mi w tym nostalgicznym nastroju. Polecam każdemu, kto miał, bądź też nie - styczność z osobą z zespołem Aspergera, czy autyzmem. Film fenomenalnie pokazuje pewne szczegóły, o których najczęściej nie myślimy w kategoriach normy, a raczej braków i fiksacji. Nie będę opowiadała szczegółów, polecam obejrzeć i samemu wyciągnąć wnioski :)
Z innej beczki, to dzisiaj pichcę na potęgę, jutro imieniny Marcina, czyli mego męża jedynego. Tak więc golonki już pyrkają, kapusta do nich pachnie, a rogale w zamrażalniku, jutro zwyczajnie nie zdążę :)
Pozdrawiam :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz